Het vak van financieel adviseur is voortdurend in ontwikkeling. Amweb publiceert daarom geregeld praktische tips van deskundigen voor de adviespraktijk. Dit keer is acceptatiespecialist aansprakelijkheid Reginald Matthiessen aan het woord over de valkuilen waar adviseurs zakelijke schade mee te maken kunnen krijgen.
Het beroep van adviseur zakelijk schade is nog nooit zo moeilijk geweest als nu, is de ervaring van Reginald Matthiessen van serviceprovider SUREbusiness. Adviseurs worden op dit moment nogal eens geconfronteerd met een cumulatie van valkuilen, die heel vervelende gevolgen kan hebben.
Alles komt tegelijkertijd
De beschikbare dekkingscapaciteit is beperkt, waardoor steeds meer Nederlandse ondernemers aangewezen op buitenlandse dekking. Ondernemingen worden groter en daarmee ook de verzekerde bedragen, die nodig zijn om de risico’s af te dekken, omvangrijker. Bovendien worden nieuwe technieken en materialen geïntroduceerd, waarbij er maar een beperkte schadehistorie is. Dat maakt risicodragers in de optiek van Matthiessen schuw. “De aanhoudend lage rente verhoogt daarbij de druk op schadeverzekeraars om scherp het schaderesultaat te bewaken”, zegt hij. “In die nieuwe wereld moet de adviseur die een zakelijk risico voor zijn klant wil verzekeren zijn weg maar zien te vinden.”
Wees alert op clausules
Adviseurs moeten volgens de acceptatiespecialist heel alert zijn op de clausules, zoals de risicodragers op dit moment in hun polisvoorwaarden opnemen. “Stel: een loodgieter wil zich verzekeren tegen bedrijfsaansprakelijkheid. Veel loodgieters leggen ook daken, maar voor een verzekeraar is een loodgieter een ander risico dan een dakdekker”, geeft Matthiessen als voorbeeld. “En hoe schat een verzekeraar het risico in als de loodgieter een dakdoorvoer uitvoert en daarna voor de afwerking de bitumen weer plakt met een brander?”
Soms moet je als adviseur toch echt meer aanvullende informatie geven
Matthiessen waarschuwt dat wanneer de adviseur even niet oplet dit ertoe kan leiden dat bij een schade achteraf discussie ontstaat waar precies de grens ligt. “De vraag die hier aan de orde komt, is wanneer je bij de hoedanigheid van de verzekeringnemer kunt volstaan met het invullen van ‘loodgieter’ en wanneer moet je als adviseur toch echt meer aanvullende informatie geven?”
Grens ligt bij 15 procent
Veel risicodragers leggen op dit moment de grens voor dakdekkerswerkzaamheden bij 15 procent. Dit betekent dat een loodgieter, die meer dan 15 procent van zijn tijd bezig is met installatie en reparatie van daken, voor de verzekeraar geen ‘gewone’ loodgieter is. Hij krijgt dan te maken met aanvullende acceptatievoorwaarden. Of kan simpelweg niet verzekerd worden.
Ene zonnepaneleninstallateur is andere niet
Een ander voorbeeld dat Matthiessen geeft is verduurzaming. In de praktijk betekent dit dat Nederlandse daken massaal worden voorzien van zonnepanelen. Steeds meer bedrijven worden actief op dit gebied, waarmee het voor de adviseur niet altijd even eenvoudig is om vast te stellen wat de kwaliteit van de betreffend installateur is.
Branche doet niet aan zelfregulering
“De branche doet niet aan zelfregulering en een NEN-certificering of TüV-keuring zeggen niets over de kwaliteit van de installateur zelf”, vervolgt Matthiessen. “Verschillende verzekeraars hanteren hier verschillende acceptatiecriteria. Daar moet je als adviseur dus goed naar kijken. Daarbij komt nog dat steeds meer risicodragers geen dekking verlenen, omdat het risico te groot is.”
Waarschuwing voor beroepsfout
Ook hier kan een adviseur volgens de acceptatiespecialist snel beticht worden van een beroepsfout wanneer de afgesloten verzekering niet de zekerheid biedt die de klant daarvan mag verwachten. “Simpelweg omdat je niet hebt gecontroleerd of jouw klant – volgens de acceptatiecriteria van de verzekeraar – een gekwalificeerde installateur van zonnepanelen was.”
Amweb publicatie. Eerste publicatie 31 maart 2021
